Wie de fock ben ik nog zonder jou? Ik kijk in de spiegel en herken mezelf niet eens meer. Kan mezelf niet meer aankijken, hetgeen wat ik altijd het één na liefst deed. Het liefst keek ik je in je ogen, de hele dag en nacht. En keek je terug en wist je dat het goed zat. Voelde het goed. Jouw lichaam dicht tegen het mijne. Als twee kacheltjes die elkaar opwarmden wanneer het koud was. Ik was jouw kacheltje en jij mijn vuur. Nu is ons vuur uit en blijf ik zitten met de as.