Vroeger was het jij & ik tegen de wereld. Nu voelt het als jij & de wereld tegen ik.

Alleen en verlaten.

Een zachte vrouwen stem zingt over een jazz nummer, je kan horen dat het een negerin is. Buiten is het koud en donker. Hij hangt uit z'n raam, zoals hij altijd s'avonds doet, genietend van een fris briesje. Het laatste deel van zijn sigaret knerpt zachtjes weg. Alleen en verlaten. Hij loopt terug in zijn leven, via de herinneringen waar hij zoveel moeite voor deed te vergeten. Waarom deed hij dit, waarom deed hij dat. Wat doet het er ook toe. 'Vergeet het. Vergeet haar.' Maar hij is een slechte raadgever en een slechte luisteraar.

Ik hou niet van herinneringen. Ik vergeet snel. Ik doe m'n best niet meer dingen te onthouden. Heb het wel geprobeerd hoor, geloof me. Vroeger had alles wat ik deed het uiteindelijke doel herinneringen te creëren. Álles stond in het teken van geschiedenis voor mezelf schrijven.

Nu ben ik ouder en doet het alleen maar pijn om terug te denken. Van de slechte momenten komt het gevoel 'spijt' om de deur en voor de mooie momenten komt 'gemis' langs. En allebij de keren nemen ze 'pijn' mee. Ik heb het gehad. Ik leef alleen nog maar naar voren.

Fresh new start.

65 Blogs verwijderd. Blogs, over gevoelens over gebeurtenissen, die mijn leven domineerden. Alles weg en een frisse lei staat voor de deur. Vandaag is de eerste dag van de rest van mijn leven.